SORU 310 : Sigara makinası, rulet, tilt, langırt oyun aletleri kullandırmak suç mudur?

Sigara makinası, rulet, tilt, langırt oyun aletleri kullandırmak suç mudur?
1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve benzeri oyun alet ve makinaları hakkında kanun 27.12.1968 tarihli 13086 sayılı Resmi Gazetede yayınlanmıştır.
1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve benzeri oyun alet ve makinaları hakkında kanunun 1.maddesine göre Türk Ceza Kanununun 228 inci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi rulet, tilt, benzeri baht ve talihe bağlı veya maharet istiyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır.
Bu kanunun uygulanmasında spor kulüpleri, gençlik teşekkülleri ve dernekler umuma açık yer sayılır.
Ancak 7470 sayılı T. C. Turizm Bankası Kanununun 18 inci maddesi hükümleri saklıdır.
1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve benzeri oyun alet ve makinaları hakkında kanunun 2.maddesine göre bu Kanuna aykırı hareket edenler bir yıldan beş yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır.
Anayasa Mahkemesi’nin 23/12/2015 tarihli ve E.: 2015/58, K.: 2015/117 sayılı Kararı ile; bu Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “langırt” ibaresi ve 2 inci maddesi 1 inci maddenin birinci fıkrasında yer alan “langırt” ibaresi yönünden iptal edilmiştir.
Esas Sayısı : 2015/58
Karar Sayısı : 2015/117
“Sanıklara yüklenen suç ve bu suçun yasal unsurları, 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve benzeri oyun alet ve makinaları hakkındaki Yasa’nın 1. maddesinde düzenlenmiştir. Yasanın 2. maddesinin 1. fıkrası ceza yaptırımını düzenlemiştir. 1. maddede tanımlanan suç seçimlik hareketli suçlardan olup, maddede belirtilen alet ve makinalar ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek suretiyle işlenmesi yaptırıma bağlanmıştır.
Yasa’nın 2. maddesinin 1. fıkrası faile, bir yıldan beş yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adli para cezası verilebileceğini öngörmektedir.
Sanıklar hakkında 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Aletleri ve Makinaları Hakkında Yasa’nın 1. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen “Türk Ceza Kanunu’nun 228. maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi …. langırt vb. … maharet isteyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun, alet veya makineleri ile benzerlerini bulundurma veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır” ve aynı Yasa’nın 2. maddesinde “bu kanuna aykırı hareket edenler 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır” ibarelerinin açıkça Anayasa’nın 2., 10., 11. ve 13. maddelerine aykırı olması nedeniyle Anayasa’nın 152. maddesi yoluyla iptali istemi ile Anayasa Mahkemesi’ne başvurulması gerekmiştir.
Ceza hukukunun toplumun kültür ve uygarlık düzeyi, sosyal ve ekonomik yaşantısıyla ilgili bulunması nedeniyle suç ve suçlulukla mücadele amacıyla ceza ve ceza yargılaması alanında sistem tercihinde bulunulması devletin ceza siyaseti ile ilgilidir. Bu bağlamda hukuk devletinde, ceza hukukuna ilişkin düzenlemeler bakımından kanun koyucu Anayasa’nın temel ilkelerine ve ceza hukukunun ana kurallarına bağlı kalmak koşuluyla, toplumda belli eylemlerin suç sayılıp sayılmaması, suç sayıldıkları takdirde hangi çeşit ve ölçülerdeki ceza yaptırımlarıyla karşılanmaları gerektiği, hangi hal ve hareketlerin ağırlaştırıcı ya da hafifletici unsur olarak kabul edileceği gibi konularda takdir yetkisine sahip olduğu gibi, ceza yargılamasına ilişkin kurallar belirleme ve bu çerçevede mahkemelerin kuruluşu, görev ve yetkileri, işleyişi, yargılama usulleri ve yapısı hakkında da Anayasa kurallarına bağlı olmak koşuluyla ihtiyaç duyduğu düzenlemeyi yapma yetkisine sahiptir.
Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, eylem ve işlemleri hukuka
uygun, insan haklarına dayanan, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, her alanda
adaletli bir hukuk düzeni kurup, bunu geliştirerek sürdüren, hukuk güvenliğini sağlayan, bütün
etkinliklerinde hukuka ve Anayasa’ya uyan, işlem ve eylemleri bağımsız yargı denetimine bağlı
olan devlettir. İnsan haklarına saygılı devlet, Anayasanın 2. maddesinde yer alan “insan
haklarına saygılı devlet”in ne anlama geldiği, ancak Anayasa’nın diğer maddelerinde insan
hakları konusunda yapılan düzenlemelere bakılarak anlaşılabilir. Anayasamızda temel hak ve
özgürlükler üçlü ayrıma uygun olarak düzenlenmişlerdir: Kişinin hakları ve ödevleri, sosyal ve
ekonomik haklar ve ödevler, siyasal haklar ve ödevler. Bir temel hak ve özgürlük, ancak yasa
ile ve Anayasada kendi maddesinde sayılan nedenlerle sınırlanabilir. Bu sınırlamalar temel hak
ve özgürlüklerin özüne dokunamaz; aynı zamanda demokratik toplum düzeninin gereklerine ve
ölçülülük ilkesine uygun olmak zorundadır.
Yasaların kamu yararının sağlanması amacına yönelik olması, genel, objektif, adil
kurallar içermesi ve hakkaniyet ölçütlerini gözetmesi hukuk devleti olmanın gereğidir. Bu
nedenle kanun koyucunun hukuki düzenlemelerde kendisine tanınan takdir yetkisini anayasal
sınırlar içinde adalet, hakkaniyet ve kamu yararı ölçütlerini göz önünde tutarak kullanması
gerekir. Hukuk devletinin var olabilmesi için demokratik siyasi rejimin varlığı şarttır.
Demokrasiler, temel hak ve özgürlüklerin en geniş ölçüde sağlanıp güvence altına alındığı
rejimlerdir. Özgürlükçü olmak yanında hukuk devleti olmak ve kişiyi ön planda tutmak da
demokrasinin ögelerindendir. Sosyal devlet, hukuk devletinin ileri aşamasıdır. Kısa tanımıyla
sosyal devlet, toplumdaki güçsüzleri güçlüler karşısında koruyarak gerçek eşitliği, yani sosyal
adaleti ve toplumsal dengeyi sağlamakla yükümlü devlettir. Anayasa’nın 2. maddesi, Türkiye
Cumhuriyeti’nin bir hukuk devleti olduğunu, 10. maddesi ise, herkesin dil, ırk, renk, cinsiyet,
siyasi düşünce, felsefi inanç, din ve mezhep benzeri sebeplerle ayrım gözetilmeksizin kanun
önünde eşit olduğunu düzenlemektedir.
Anayasa’nın 10. maddesinde, “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce,
felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir.
Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. Devlet organları ve idare
makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek
zorundadırlar.” denilmektedir. Anayasa Mahkemesi kararlarında belirtildiği üzere bu yasak,
birbirinin aynı durumunda olanlara ayrı kuralların uygulanmasını, ayrıcalıklı kişi ve
toplulukların yaratılmasını engellemektedir. Aynı durumda olanlar için farklı düzenleme,
eşitliğe aykırılık oluşturur. Anayasa’nın amaçladığı eşitlik, mutlak ve eylemli eşitlik değil,
hukuksal eşitliktir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar ayrı kuralları bağlı
tutulursa Anayasa’nın öngördüğü eşitlik çiğnenmiş olmaz. Yine Anayasa Mahkemesi’nin
çeşitli kararlarında eşitlik ilkesi, aynı durumda bulunanlar için haklarda ve ödevlerde,
yasalarda ve yükümlülüklerde, yetkilerde ve sorumluluklarda, fırsatlarda, hizmetlerde eşitliğin
sağlanmasını gerektiren eşit davranma ve ayrım yapmama ilkesi olarak yorumlanmıştır.
Anayasa’nın başlangıç ilkelerinde de bu husus, her Türk vatandaşının bu Anayasa’daki temel
hak ve hürriyetlerden eşitlik ve sosyal adalet gereklerince yararlanarak millî kültür, medeniyet
ve hukuk düzeni içinde onurlu bir hayat sürdürme ve maddî ve manevî varlığını bu yönde
geliştirme hak ve yetkisine doğuştan sahip olduğu, “fikir, inanç ve kararıyla anlaşılmak,
sözüne ve ruhuna bu yönde saygı ve mutlak sadakatle yorumlanıp uygulanmak üzere”
şeklinde vurgulanmıştır. Bu düzenleme biçiminden ve içeriğinden, anayasal temel hak ve
özgürlüklerden eşitlik gereklerince yararlanmanın, yurttaşların “onurlu bir hayat sürdürme”
hakkı ile “maddî ve manevî varlığını bu yönde geliştirme” hakkının aracı olduğu
anlaşılıyor. “Doğal hak” sayılan söz konusu iki hak, bölünmezlik ve karşılıklı bağımlılık
ilkelerine uygun olarak, Anayasa’da güvenceye bağlanan haklar arasında ayrım
gözetmeksizin, tüm haklardan “eşitlik gereklerince” yararlanmakla gerçekleştirilebilir. Eşitlik
ve sosyal adaletin birlikte anılmış olması, eşitliğin “sosyal” boyutu ile birlikte düşünüldüğünü
ve maddenin maddi eşitliği de kapsayacak bir anlam taşıdığını açıkça göstermektedir.
Anayasa’nın başlangıç kısmında geçen anayasal haklardan eşitlik gereklerince yararlanma
ilkesi Anayasa’ya uygunluk denetiminde göz önüne alınabilecek kadar somutluk ve açıklık içermekte, norm değeri taşımakta ve eylemli eşitliğin güvencesi olarak 10. maddeyi
tamamlamakta, pekiştirmektedir.
Anayasalar ülkelerin temel hukuki metinleri olarak ele alınmakta, buna istinaden
kanunlar, kanun hükmünde kararnameler, tüzükler, yönetmelikler ve benzeri isimler altında
hukuki metinler çıkarılmaktadır. Hukuk düzeni bir piramide benzetilecek olursa, bu piramit
anayasa, kanun, tüzük, yönetmelik ve diğer alt düzenleyici işlemlerden oluşan birden çok
normun varlığını ifade etmektedir.
Anayasanın 11/2. maddesinde ise kanunların Anayasa’ya aykırı olamayacağı
şeklindeki düzenlemeyle Anayasa’nın bağlayıcılığı ve üstünlüğü açıkça vurgulanmış ve
hukuk hiyerarşisi adına temel bir kural belirtilmiştir.
Anayasa’nın 13. maddesinde temel hak ve hürriyetlerin uluslararası sözleşmelerde
ve uygulamalarda kabul edildiği üzere mutlak ve sınırsız olmadığı ve bunların çeşitli şartlar
altında sınırlandırılabileceği kabul edilmiştir. Ancak, bu hak ve özgürlükler sınırlandırılırken
sınırlamanın, Anayasa’nın ilgili maddelerinde belirtilen nedenlere bağlı olarak kanunla
yapılması ve hakların özüne dokunmaması, Anayasa’nın sözüne ve ruhuna, demokratik
toplum düzeninin gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırı olmaması gerekir. Diğer bir
anlatımla Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla
sınırlanabileceğini, … bu sınırlamaların, … ölçülülük ilkesine aykırı olamayacağını” hükme
bağlamıştır. Hukuk devletinin bir gereği olan “ölçülülük” ilkesi yasa koyucu için
bağlayıcıdır. Bu ilke, Anayasa Mahkemesi’nin çeşitli kararlarında vurgulandığı gibi
“elverişlilik”, “gereklilik” ve “orantılılık” ilkelerini içerir. “Elverişlilik”, getirilen kuralın
ulaşılmak istenen amaç için elverişli olmasını, “gereklilik”, getirilen kuralın, ulaşılmak
istenen amaç bakımından gerekli olmasını ve “orantılılık” ise, getirilen kural ile ulaşılmak
istenen amaç arasında olması gereken ölçüyü ifade eder. (Anayasa Mahkemesinin 27.10.2011
tarihli 2010/71 esas, 2011/143 karar sayılı kararı.)
Öte yandan, temel hak ve özgürlükler ancak Anayasa’nın ilgili maddelerinde
belirtilen nedenlere bağlı olarak sınırlandırılabilir. Ancak bu, düzenlendiği maddede hiçbir
sınırlama nedenine yer verilmeyen hakların tamamının mutlak olduğunu ve bu hakların hiçbir
şekilde smırlandırılamayacağı anlamını taşımamaktadır. Anayasa Mahkemesinin önceki
kararlarında da belirtildiği gibi temel hak ve hürriyetlerin doğasından kaynaklanan bazı
sınırları bulunduğu gibi, Anayasa’nın başka maddelerinde yer alan kurallar da temel hak ve
hürriyetlerin doğal sınırını oluşturur. Bir başka deyişle, temel hak ve özgürlüklerin
kapsamının ve objektif uygulama alanının her bir norm yönünden bağımsız olarak değil,
Anayasa’nın bütünü içerisindeki anlama göre belirlenmesi gerekir.
Anayasaların şekillenmesinde evrensel değerlerin ve evrensel hukuk normlarının
önemli yeri vardır. Anayasamız, Türkiye Cumhuriyeti’nin bir hukuk devleti olduğunu kabul
etmiştir. Buradan da açıkça görülmektedir ki, hukuk devleti anayasa hukukunun üzerine
kurulmuştur. Ayrıca Devletimiz, İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesini imzalayarak burada
kişilere tanınan haklar açısından bir yükümlülük üstlenmiştir. Anayasamızın 90/5. maddesi kapsamında ilgili anlaşmada yer alan temel hak ve özgürlüklere yönelik düzenlemeler, iç
hukuka üstün değer kabul edilmiştir.
Anayasamızın 90/5. maddesi aynen “Usulüne göre yürürlüğe konulmuş
Milletlerarası anlaşmalar kanun hükmündedir. Bunlar hakkında Anayasaya aykırılık iddiası ile
Anayasa Mahkemesi’ne başvurulamaz” hükmünü içermektedir.
Bunun yanı sıra, Anayasa Mahkemesinin Kuruluş ve Yargılama Usulleri
Hakkında Kanunun 42/1. maddesi ise aynen “Usulüne göre yürürlüğe konulmuş milletlerarası
antlaşmalar aleyhine şekil ve esas bakımından iptal davası açılamaz ve mahkemeler
tarafından Anayasaya aykırılık iddiası ileri sürülemez.” hükmünü içermektedir. Birbirini
tamamlayan bu iki hüküm nedeniyle, bu şekilde oluşmuş hukuk normları için, Anayasa
Mahkemesi’ne gidilemeyeceği konusunda, ilmi ve kazai içtihatlar aynı şeyi tekrarlamaktadır.
İnsan hakları, geniş anlamda bir idealdir. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının
onurlu bir yaşam sürmeleri, insan oldukları için doğuştan sahip oldukları haklardan ve
özgürlüklerden herhangi bir engelle karşılaşmaksızın yararlanmaları idealidir.
Bu bağlamda Türkiye’nin de tarafı olduğu İnsan Hakları Avrupa
Sözleşmesi’nin “cezaların kanunuliği” başlıklı 7/1. maddesinde “Hiç kimse, işlendiği zaman
ulusal ve uluslararası hukuk çerçevesinde bir suc oluşturmayan herhangi bir eylem ya da
ihmalden ötürü suçlu bulunmayacaktır. Hiç kimseye, suç işlediği zaman verilebilecek olan
cezadan daha ağır bir ceza verilmeyecektir.”
Aynı maddenin 2. fıkrası ise, “Bu madde, işlendiği zaman, uygar uluslar
tarafından tanınmış hukukun genel ilkeleri uyarınca suç sayılan herhangi bir eylemden ya da
ihmalden ötürü herhangi bir kişinin yargılanmasına ve cezalandırılmasına engel
olmayacaktır.” şeklindedir. Bu madde hükmü uyarınca sözleşmeye taraf devlet hukukuna
göre suç sayılan bir eylem, uluslararası alanda benimsenen hukukun genel ilkeleri uyarınca
suç kapsamında değerlendirilmediği takdirde, bu eylemden dolayı kişiye ceza verilmesi
sözleşmeye aykırılık teşkil edecektir.
Diğer taraftan, 5237 sayılı TCY.nın 228. maddesinin birinci fıkrasında kumar oynanması için yer ve imkan sağlanması eylemi bir yıla kadar hapis ve adli para cezası ile
yaptırım altına alınmış, hapis cezasının alt sınırının 5237 sayılı TCY.nın 49/1. maddesine
göre bir aydan az olamayacağı, yine adli para cezasının alt sınırının da aynı Yasanın 52/1.
maddesine göre beş günden az, üst sınırının yedi yüz otuz günden fazla olamayacağı şeklinde
düzenlenmiş olup, aynı Yasanın 228. maddesinin üçüncü fıkrasında Ceza Kanunu’nun
uygulanmasında kumar, kazanç amacıyla icra edilen ve kâr ve zararın talihe bağlı olduğu
oyunlar şeklinde tanımlanmıştır. 5326 sayılı Kabahatler Yasası’nın 34. maddesinin birinci
fıkrası uyarınca da kumar oynayan kişinin idari para cezası ile cezalandırılacağı hüküm altına
alınmıştır.
Bu açıklamalar ışığında, suç konusu olduğu iddia edilen makinanın para haznesine
atılan madeni para ile çalışan ve kişilerin yetenek özellikleri ile oynanan makina olduğu, ceza
yasasında şans ve talihe bağlı oyunların yasaklanmış olmasına ve ceza miktarı daha az olarak
düzenlenmesine karşın, gelişen ve sürekli değişim gösteren çağımızın hayat şartlarına göre
zamanın gerisinde kalmış ve ihtiyaçlara cevap veremeyen somut olaya uygulanması gereken
1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Aletleri ve Makinaları Hakkında Yasa’nın 1.
maddesinin 1. fıkrasında belirtilen “Türk Ceza Kanunu’nun 228.nci maddesinin kapsamı
dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun
kazanç kasdiyle oynanmasa dahi langırt vb. …maharet isteyen, otomatik, yarı otomatik el
veya ayakla kullanılan oyun, alet veya makineleri ile benzerlerini bulundurma veya
çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır” ve aynı Yasa’nın 2. maddesinde “bu
kanuna aykırı hareket edenler 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar
adli para cezası ile cezalandırılır” ibarelerinin Anayasa’nın başlangıç kısmında ve ilgili
maddelerinde belirtilen insan haklarına, hukuk devleti ilkesine, kişi hak ve hürriyetlerine, bu
anlamda elverişlilik ve gereklilik ilkelerine ve Avrupa İnsan Hakları Avrupa Sözleşmesi’nin 7.
maddesine göre uygar milletlerce kabul edilen evrensel hukuk ilkelerine açıkça aykırı olduğu,
uluslararası hukukun kabul etmediği ve benimsemediği bir yasak olduğu, bu yasağın ve
eylemin, kazanç kastı olmaksızın kişinin kendi çaba ve mahareti ile oynadığı bir oyun sebebiyle
cezalandırılmasını gerektirecek adil, hakkaniyete uygun, objektif ve hukuksal bir gerekçe de
bulunmamaktadır. Bu nedenle 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Aletleri ve
Makinaları Hakkında Yasa’nın 1. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen “Türk Ceza Kanunu’nun
228.nci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her
ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi langırt vb. … maharet isteyen,
otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun, alet veya makineleri ile benzerlerini
bulundurma veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır” ve aynı Yasa’nın
2. maddesinde “bu kanuna aykırı hareket edenler 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve yüz günden
bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır” ibarelerinin Anayasa’nın 2., 10., 11. ve 13.
maddelerine aykırı olması sebebiyle Anayasa Mahkemesi’ne başvurulmasına ilişkin
aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.
KARAR: Gerekçesi ayrıntılı şekilde açıklandığı üzere;
1- Davada uygulanacak kural olan 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun
Aletleri ve Makinaları Hakkında Kanunu’nun 1. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen “Türk Ceza
Kanunu’nun 228.nci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık
yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi langırt vb. ... maharet
isteyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun, alet veya makineleri ile
benzerlerini bulundurma veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır” ve
aynı Yasa’nın 2. maddesinde “bu kanuna aykırı hareket edenler 1 yıldan 5 yıla kadar hapis ve
yüz günden bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır” ibarelerinin açıkça
Anayasa’nın 2., 10., 11. ve 13. maddelerine aykırı olması sebebiyle Anayasa Mahkemesi’ne
BAŞVURULMASINA,
2- Anayasa’nın 152/1. maddesi gereğince Anayasa Mahkemesi’nce başvuru
hakkında karar verilinceye kadar davanın GERİ BIRAKILMASINA,
3- Anayasa’nın 152/3. maddesi gereğince Anayasa Mahkemesi’nce başvuru
hakkında beş ay içinde bir karar verilmemesi halinde davanın yürürlükte olan kanun
hükümlerine göre SONUÇLANDIRILMASINA,
Bu sebeplerle dosyanın 01/10/2015 günü saat 09:00’da re’sen ele alınmasına karar
verildi.”
 
ANAYASA MAHKEMESİ KARARI
Esas Sayısı: 2015/58
Karar Sayısı : 2015/117
Karar Tarihi : 23.12.2015
R.G. Tarih-Sayı : 13.1.2016 – 29592
İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN: Hayrabolu Asliye Ceza Mahkemesi
İTİRAZIN KONUSU: 13.12.1968 tarihli ve 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Alet ve Makinaları Hakkında Kanun’un;
1- 1. maddesinin birinci fıkrasının “Türk Ceza Kanununun 228 inci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi.”, “.langırt ve benzeri.” ve “.maharet istiyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır.” bölümlerinin,
2- 23.1.2008 tarihli ve 5728 sayılı Kanun’un 325. maddesiyle değiştirilen 2. maddesinin,
Anayasa’nın 2., 10., 11. ve 13. maddelerine aykırılığı ileri sürülerek iptallerine karar verilmesi talebidir.
OLAY: Sanıklar hakkında, işyerinde langırt makinesi bulundurmak suçundan dolayı açılan kamu davasında, itiraz konusu kuralların Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına varan Mahkeme, iptalleri için başvurmuştur.
I- İPTALİ İSTENİLEN KANUN HÜKÜMLERİ
Kanun’un itiraz konusu kuralları içeren 1. ve 2. maddeleri şöyledir:
“Madde 1- Türk Ceza Kanununun 228 inci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi rulet, tilt, langırt ve benzeri baht ve talihe bağlı veya maharet istiyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır.
Bu kanunun uygulanmasında spor kulüpleri, gençlik teşekkülleri ve dernekler umuma açık yer sayılır.
Ancak 7470 sayılı T.C. Turizm Bankası Kanununun 18 inci maddesi hükümleri saklıdır.”
“Madde 2- (Değişik: 23/1/2008-5728/325 md.)
Bu Kanuna aykırı hareket edenler bir yıldan beş yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır.”
II- İLK İNCELEME
1. Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü hükümleri uyarınca Zühtü ARSLAN, Alparslan ALTAN, Burhan ÜSTÜN, Serruh KALELİ, Osman Alifeyyaz PAKSÜT, Recep KÖMÜRCÜ, Engin YILDIRIM, Nuri NECİPOĞLU, Hicabi DURSUN, Celal Mümtaz AKINCI, Erdal TERCAN, M. Emin KUZ, Hasan Tahsin GÖKCAN, Kadir ÖZKAYA ve Rıdvan GÜLEÇ’in katılımlarıyla 17.6.2015 tarihinde yapılan ilk inceleme toplantısında, öncelikle sınırlama sorunu görüşülmüştür.
2. Anayasa’nın 152. ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 40. maddelerine göre, Anayasa Mahkemesine itiraz yoluyla yapılacak başvurular itiraz yoluna başvuran mahkemenin bakmakta olduğu davada uygulayacağı yasa kuralı ile sınırlıdır.
3. İtiraz yoluna başvuran Mahkeme Kanun’un; 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Türk Ceza Kanununun 228 inci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi.”, “.langırt ve benzeri.” ve “.maharet istiyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır.” ibareleri ile 2. maddesinin iptalini talep etmiştir.
4. Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan itiraz konusu kuralla langırt ve benzeri maharet isteyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makineleri ile benzerlerini bulundurmak, çalıştırmak, yurda sokmak veya imal etme eylemlerinin yasak olduğu öngörülmektedir. Bakılmakta olan davada ise sanıklar hakkında işyerinde langırt makinesi bulundurmak suçundan dolayı kamu davası açılmıştır. İtiraz konusu kurallar, langırt dışında dava konusu olmayan rulet, tilt ve benzeri maharet isteyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makineleri ile benzerleri açısından da ortak ve geçerli kurallardır. Bu nedenle, Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasındaki itiraz konusu ibarelere ilişkin esas incelemenin, fıkrada yer alan “.langırt.” ibaresiyle sınırlı olarak yapılması gerekmektedir.
5. Öte yandan, Kanun’un 2. maddesinde düzenlenen hapis ve adli para cezası sadece umuma mahsus veya açık yerlerde langırt makinesini bulunduran, çalıştıran, yurda sokan veya imal edenler için değil, Kanun’un 1. maddesinde sayılan diğer yasak fiilleri işleyenler için de geçerli olan ortak bir ceza hükmüdür. Dolayısıyla, Kanun’un itiraz konusu 2. maddesine ilişkin esas incelemenin de, Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “.langırt.” ibaresi yönünden yapılması gerekmektedir.
6. Açıklanan nedenlerle, 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Alet ve Makinaları Hakkında Kanun’un;
A- 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Türk Ceza Kanununun 228 inci maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi.”, “.langırt ve benzeri.” ve “.maharet istiyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır.” ibarelerinin esasının incelenmesine, esasa ilişkin incelemenin “.langırt.” ibaresi ile sınırlı olarak yapılmasına,
B- 23.1.2008 tarihli ve 5728 sayılı Kanun’un 325. maddesiyle değiştirilen 2. maddesinin esasının incelenmesine, esasa ilişkin incelemenin Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “.langırt.” ibaresi yönünden yapılmasına,
OYBİRLİĞİYLE karar verilmiştir.
III- ESASIN İNCELENMESİ
7. Başvuru kararı ve ekleri, Raportör Fatih ŞAHİN tarafından hazırlanan işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu kanun hükümleri, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
A- İtirazın Gerekçesi
8. Başvuru kararında özetle, Türk Ceza Kanunu’nun 228. maddesinde kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçunu işleyenler için bir yıla kadar hapis cezası öngörülmekte iken itiraz konusu kurallar uyarınca kazanç kastı olmaksızın çaba ve maharet ile oynanan bir oyun sebebiyle kişilerin cezalandırılmasının adil ve hakkaniyete uygun olmadığı belirtilerek kuralların, Anayasa’nın 2., 10., 11. ve 13. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.
B- Anayasa’ya Aykırılık Sorunu
9. Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan itiraz konusu kuralla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 228. maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya açık yerlerde adının ne olduğuna bakılmaksızın ve kazanç amacıyla oynanmasa dahi “langırt” makinesini bulundurmanın, çalıştırmanın, yurda sokmanın veya imal etmenin yasak olduğu hüküm altına alınmaktadır. Kanun’un itiraz konusu 2. maddesinde ise bu eylemleri gerçekleştirenlerin bir yıldan beş yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılmaları öngörülmektedir.
10. Anayasa’nın 2. maddesinde belirtilen hukuk devleti, insan haklarına dayanan, bu hak ve özgürlükleri koruyup güçlendiren, eylem ve işlemleri hukuka uygun olan, her alanda adaletli bir hukuk düzeni kurup bunu geliştirerek sürdüren, Anayasa’ya aykırı durum ve tutumlardan kaçınan, hukuku tüm devlet organlarına egemen kılan, Anayasa ve yasalarla kendini bağlı sayan, yargı denetimine açık olan devlettir.
11. Hukuk devletinde, ceza hukukuna ilişkin düzenlemeler bakımından kanun koyucu, Anayasa’nın temel ilkelerine bağlı kalmak koşuluyla, toplumda belli eylemlerin suç sayılıp sayılmaması, suç sayıldıkları takdirde hangi çeşit ve ölçüde ceza yaptırımları veya ceza yaptırımına seçenek yaptırımlarla karşılanacağı, hangi hal ve hareketlerin ağırlaştırıcı ya da hafifletici öğe olarak kabul edileceği gibi konularda takdir yetkisine sahiptir. Ancak kanun koyucunun kendisine tanınan takdir yetkisini anayasal sınırlar içinde adalet, hakkaniyet ve kamu yararı ölçütlerini göz önünde tutarak kullanması gerekir.
12. Kanun’un gerekçesinden, 1960’lı yıllarda langırt ve benzeri oyunların gerek yetişkinler gerekse gençler arasında yaygınlaşmasının, yetişkinlerin iş ve aile düzenlerinin bozulmasına, gençlerin eğitimlerinin aksamasına ve kötü alışkanlıklar edinmesine neden olduğu, bu durumun toplumda bu gibi oyunlara karşı olumsuz bir tepkiye yol açtığı, bu tepkinin bir yansıması olarak da bu oyunların oynandığı alet ve makineleri bulundurma, çalıştırma, yurda sokma ve imal etmenin yasaklanarak cezai yaptırıma bağlandığı anlaşılmaktadır.
13. Masa futbolu olarak da adlandırılan langırt, masa üzerinde bulunan oyuncu maketlerinin bir sopa vasıtasıyla yönetilerek en az iki kişi tarafından oynanan ve daha çok el becerisine dayanan bir oyun olarak tanımlanmaktadır.
14. Kanun koyucunun, langırtın yetişkinler ve gençler arasında yaygınlaşmasının toplum düzeninin bozulmasına sebebiyet verdiği gerekçesiyle itiraz konusu kuralları ihdas ettiği anlaşılmakla birlikte günümüz demokratik toplumlarında teknolojinin gelişimiyle sayıları artan bilgi ve maharet artırıcı veya zekâ geliştirici nitelikteki elektronik oyun alet ve makineleri, yetişkinler ve gençler tarafından eğlence amaçlı olarak yaygın şekilde kullanılmaktadır. Bu kapsamda, bu oyun alet ve makinelerinin bulunduğu umuma açık eğlence yerleri, devletin gözetim ve denetimine tabi olarak serbestçe faaliyette bulunmaktadırlar. Nitekim, 2557 sayılı Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu’nun 7. maddesinde, kumar ve kazanç kastı olmamak şartıyla adı ne olursa olsun bilgi ve maharet artırıcı veya zeka geliştirici nitelikteki elektronik oyun alet ve makinelerinin, video ve televizyon oyunlarının içerisinde bulunduğu elektronik oyun yerlerinin; internet kafeleri ve
benzeri yerler umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin, belediye ve il özel idareleri tarafından verilen ruhsatlarla faaliyette bulunmalarına izin verilmektedir. Ayrıca, kumar oynama, ceza hukuku sistemimizde suç olmaktan çıkarılarak 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 34. maddesinde, kabahat olarak düzenlenmiş ve kumar oynayanların yüz Türk Lirası idari para cezası ile cezalandırılması öngörülmüştür.
15. Bu çerçevede, bilgi ve maharet artırıcı veya zekâ geliştirici nitelikteki elektronik oyun alet ve makinelerinin, yetkili makamlardan işletme izni alınmak suretiyle umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinde kişilerin serbestçe kullanımına açık olduğu ve kumar oynamanın suç olmaktan çıkarıldığı bir hukuk düzeninde, el becerisine dayanarak oynanan langırt makinesini, herhangi bir kazanç kastıyla oynanmasa dahi, bulundurma, çalıştırma, yurda sokma veya imal etmenin yasaklanması, demokratik bir toplumda zorlayıcı bir toplumsal ihtiyacın karşılanması amacına yönelik olmadığı gibi hukuk devletinin gereği olan “adalet” ve “hakkaniyet” ilkeleriyle de bağdaşmamaktadır.
16. Diğer taraftan, hukuk düzeninde öngörülen bir yasağın hukuk devleti ilkesine aykırı bulunması yasak konusu eylem için getirilen yaptırımı da Anayasa’ya aykırı kılar. Bu kapsamda, langırt makinesini bulundurma, çalıştırma, yurda sokma veya imal etme eylemlerinin yasaklanmasını öngören kural Anayasa’ya aykırı olduğundan bu eylemleri gerçekleştirenlerin bir yıldan beş yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılmalarını öngören kural da Anayasa’ya aykırıdır.
17. Açıklanan nedenlerle Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “.langırt.” ibaresi ile, 2. maddesinin “.langırt.” ibaresi yönünden iptalleri gerekir.
18. Kuralların Anayasa’nın 2. maddesine aykırı görülerek iptal edilmeleri nedeniyle Anayasa’nın 10., 11. ve 13. maddeleri yönünden ayrıca incelenmelerine gerek görülmemiştir.
IV- HÜKÜM
13.12.1968 tarihli ve 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Alet ve Makinaları Hakkında Kanun’un;
A- 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “.langırt.” ibaresinin,
B- 23.1.2008 tarihli ve 5728 sayılı Kanun’un 325. maddesiyle değiştirilen 2. maddesinin, Kanun’un 1. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “.langırt .” ibaresi yönünden,
Anayasa’ya aykırı olduklarına ve İPTALLERİNE, 23.12.2015 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.
 


YARGITAY
7. Ceza Dairesi 2006/6143 E.N , 2009/2331 K.N.
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
1- 1072 sayılı Yasa’nın 1. maddesinde “Türk Ceza Kanunu’nun 567. maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kastıyla oynanmasa dahi rulet, tilt, langırt ve benzeri baht ve talihe bağlı veya maharet isteyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmenin yasak olduğu” düzenlenmiş olup, sanığın işyerinde ele geçen aletin şans ve talihe bağlı jetonla çalışan ve 1072 sayılı Yasa kapsamındaki sigara makinesi olduğuna dair bilirkişi raporu karşısında, 1072 sayılı Yasa’nın 2. maddesindeki suçun oluştuğu gözetilmeden, kumar oynatmak suçunun kast unsurunun bulunmadığından bahisle yerinde görülmeyen gerekçeyle yazılı şekilde beraate hükmolunması,
Yasaya aykırı,
2- Hükümden sonra, 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 23.01.2008 gün ve 5728 sayılı Yasa’nın 578. maddesiyle Sulh Ceza Mahkemesinin görevli olduğunu belirten 1072 sayılı Yasa’nın 4. maddesinin yürürlükten kaldırıldığı, 1072 sayılı Yasa’nın 2. maddesinde öngörülen hapis cezasının üst sınırının ise 5 yıl olduğu, öngörülen hapis cezasının üst sının itibariyle davaya bakma görevinin 5235 sayılı Yasa’nın 11. maddesi uyannca Asliye Ceza Mahkemesine ait bulunduğundan, 5728 sayılı Yasa’nın geçici 2. maddesi uyarınca görevsizlik kararı verilmesinin gerekmesi,
Bozmayı icabettirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin (BO-ZULMASINA), 25.02.2009 günü oybirliğiyle karar verildi.
19. Ceza Dairesi 2016/1897 E. , 2016/16761 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1072 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık hakkında, 25/12/2004 suç tarihli eylemiyle ilgili olarak mahkemece verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 29/03/2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içinde 12/09/2012 tarihinde işlediği “mühür bozma” suçundan kurulan hükmün kesinleşmesi ve ihbar üzerine, hükmün açıklandığı, CMK’nın 231/8-c maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 29/03/2011 tarihi ile sanığın denetim süresi içinde yeni suç işlediği 12/09/2012 tarihleri arasında zamanaşımının durduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Sanığın üzerine atılı suçun gerektirdiği cezanın tür ve miktarına göre eylemin lehe kanun olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde yazılı bulunan 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımı süresine tabi bulunduğu, suçun işlendiği tarihten, karar tarihine kadar dava zamanaşım süresinin gerçekleştiği anlaşılmakla, mahkemece kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, dava konusu adli emanetin 2004/238 sırasında kayıtlı sigara makinası ve jetonların TCK’nın 54. maddesi gereğince MÜSADERESİNE, 28/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
8. Ceza Dairesi 2016/11892 E. , 2017/11925 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay yerinde ele geçen tombala makinasının, 1072 sayılı Rulet, Tilt ve Benzeri Oyun Alet ve Makineleri Hakkında Kanun’un 1. maddesinde sayılan baht ve talihe bağlı oyun alet ve makinesi olup olmadığı ve buna göre eylemin anılan kanuna muhalefet suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 26.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
8. Ceza Dairesi 2016/799 E. , 2016/2814 K.
“İçtihat Metni”
İhbarname No : KYB – 2015/404493
Kumar oynanması için yer ve imkân sağlama ve 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Alet ve Makinaları Hakkında Kanun’a muhalefet suçlarından sanık …’ın anılan Kanun’un 2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 228/1, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 500,00 Türk Lirası, 80.00 Türk Lirası, 1.660.00 Türk Lirası ve 6.000.00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair … Asliye Ceza Mahkemesinin 21.05.2015 tarihli ve 2014/450 esas, 2015/191 sayılı kararı kapsayan dosya ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanığın tombala makinesi ile kumar oynatma şeklindeki eyleminden dolayı 5237 sayılı Kanun’un 44. maddesi gereğince en ağır cezayı öngören 1072 sayılı Kanun’un 2. maddesi gereğince cezalandırılması cihetine gidilmesi gerekirken, sanık hakkında ayrıca 5237 sayılı Kanun’un 228. maddesi gereğince de cezalandırılması yoluna gidilmek suretiyle fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04.12.2015 gün ve 80115 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.12.2015 gün ve KYB/2015-404493 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Düzenlenen iddianameye ve dosya kapsamına göre, sanığın kumar oynattığı iş yerinde, 1072 sayılı Yasanın 1. maddesi kapsamında kalan tombala ma- kinesinin ele geçirildiğinin sabit olması nedeniyle, umuma açık iş yerinde 1072 sayılı Yasa kapsamında makine bulundurmak suçunun unsurlarının oluştuğu, ayrıca sanığın bu iş yerinde kumar oynanması için yer ve imkan sağladığının anlaşılması nedeniyle TCK.nun 228/1. maddesinde tanımlı suçun unsurlarının oluştuğu, fiilin tek olmaması nedeniyle TCK.nun 44. maddesinin uygulama yerinin bulunmadığı, bu itibarla 2 suçtan hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmediğinden, Adalet Bakanlığı’nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca düzenlenen ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden kanun yararına bozma isteminin (REDDİNE), dosyanın Adalet Bakanlığı’na gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na tevdiine, 07.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
8. Ceza Dairesi 2016/11669 E. , 2017/10619 K.
“İçtihat Metni”
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay yerinde ele geçen tombala makinasının, 1072 sayılı Rulet, Tilt ve Benzeri Oyun Alet ve Makineleri Hakkında Kanun’un 1. maddesinde sayılan baht ve talihe bağlı oyun alet ve makinesi olup olmadığı ve buna göre eylemin anılan kanuna muhalefet suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin düşünülmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 28.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
 
konuya ilişkin daha detaylı bilgi almak için aşağıdaki bağlantıya tıklayınız.
https://www.ozgureralp.com.tr/sanal-kumar-bahis-sans-talih-oyun-ceza/